ваҳм

[وهم]

а

1. тарс, бим, хавф, ҳарос (бештар беасос); ваҳму ҳарос, тарсу ваҳм; ваҳми ҷон тарси ҷон, ҳавли ҷон; ваҳм кардан тарсидан, ҳаросидан

2. кит. хаёл, тасаввур, гумон; ваҳми беасл хаёли хом, гумони беасос; ваҳм гирифтан воҳима пахш кардан; ваҳм зер кардан ба воҳима афтодан, ҳисси тарсу бим фаро гирифтан касеро (мас., аз танҳоӣ, торикӣ)